Repetition

Languages are constantly transformed and go through changes, but their content is eternal. Repetition is the title of this collection of works, which are based on the repetition of the key words, common in all religions; words with sacred, romantic, promising, rebuking and advising content; words such as “goodness”, “peace”, “reconciliation” and “love” in eastern religions such as Buddhism, Zarathustraism, Manichaeism and Hinduism, have a unique tone and a profound impact on the soul. A familiar example would be the word “Om” in Sanskrit.

In this collection, the works are based on repetition of shared concepts of different religions, where they insist on being good. The phrases “good thoughts”, “good words” and “good deeds” in Pahlavi script are repeated more than others; what has seemingly been forgotten.

Words are written correctly at times, but sometimes they are graffiti-like scribbles merely expressing sensations. The words are spoken and feelings unspoken: here, they have come side by side.

Structurally and formally. I have used horizontal rhythms of Persian architectures and textures which make them effective all the more. Technically, I have benefited much from my experience in fresco paintings and its materials, especially old frescos that reveal their age through the wearing out of the walls, and the erosion of the colors. These frescos have stories and mysteries of their own. Reflecting our ancestor’s identity, like Manichaestic and Safavid frescos. Or else, I try to make an impact through graffiti-like forms. With meaningful words or scribbles. Let us remember that it is only goodness that will remain. And only goodness.

“Humata” (lit. “Good thoughts”), “Hukhta” (lit. “Good words”) and Huvarshta (lit. “Good deeds”)

Katayoun moghadam

تکرار

زبان‌ها مدام در حال تغییر و استحاله‌اند، معانی اما، ازلی و ابدی‌اند. تکرار، نام مجموعه کارهایی است که بر پایه تکرار کلمات کلیدی که در تمام ادیان مفاهیم مشترکی دارند بنا شده است. کلماتی با بار معنایی خاص که مقدس، عاشقانه، اخطاردهنده، نصیحت‌کننده و امیدبخشند. کلماتی همچون نیکی، صلح، آشتی و عشق در آموزه‌های ادبیان شرقی مانند بودیسم، آیین زرتشت، مانویت و هندویسم، وزن و صوتی خاص دارند و تاثیری شگرف بر روح و جان می‌گذارند. مانند کلمه «اوم» به زبان سانسکریت. در این مجموعه کارها به لحاظ معنایی بر تکرار و تداوم کلمات، عبارت‌های مشترک در ادیان مختلف، آنجا که همه بر اصل نیکی و نیک بودن اصرار می‌ورند، تمرکز شده است. سه عبارت اندیشه نیک، گفتار نیک و رفتار نیک به خط پهلوی میانه بیش از همه تکرار شده‌اند. آنچه را که گویی فراموشمان شده است.

کلمات گاه با خصوط واقعی نوشته شده‌اند و گاه خط‌خطی‌هایی گرافیتی‌گونه هستند. خط گاه معنایی دارد و گاه خط‌خطی است و فقط حسی را بیان می‌کند. معنا گفته است و حس ناگفته، گفته‌ها و ناگفته‌ها در این خط و خط‌خطی‌ها در کنار هم آمده‌اند.

به لحاظ ساختاری و فرمی از ریتم‌های افقی که در معماری و بافته‌های ایران دیده می‌شود استفاده شده که این ساختار معنای تکرار را ناخودآگاه در ذهن‌مان دو چندان می‌کند.

به لحاظ تکنیکی از تجاربم در نقاشی دیواری و مصالح به کار رفته در آن بهره گرفته‌ام، به خصوص دیوارنگاره‌های قدیمی که رد پای گذر زمان را از طریق فرسایش سطح دیوار، ریختگی رنگ‌ها و حالتی بین بودن و نبودن بروز می‌دهند و این گواه قدمت و کهنگی شکوه‌مند آن‌ها است. این نقاشی‌های دیواری قصه‌ها و رازها در خود دارند که ما را به هویت و زندگی نیاکان‌مان رهنمون می‌شوند، مانند دیوارنگاره‌های مانوی، … و یا سعی می‌کنم در شکل گرافیتی‌گونه با نوشتن کلمات با معنی یا حتی خط‌خطی‌های بی‌معنی بر دیوار پیامی بدهم و تاثیری بگذارم. به خاطر بسپاریم آنچه می‌ماند نیکی است و باز هم نیکی است.

اندیشه نیک Humat – گفتار نیک Huxt – کردار نیک Huvarst

کتایون مقدم